Political Marketing: an Account of the Presented Image of the Islamic Republic of Iran in the International Arena; Case Study of the Years 2005-2009

Document Type : Research Paper

Authors

1 استادیار گروه مدیریت بازرگانی دانشکده معارف اسلامی و مدیریت دانشگاه امام صادق علیه السلام

2 researcher/Rushd isu center

3 M.Sc. Student of Islamic Education and Business Management, Imam Sadiq University

Abstract

Today, managing the national image and aligning other international actors with one’s own interests and policies comprises half of the power policies, and to achieve this, the international political marketing seeks to present a favorable image of a country in the international arena. The research question is: What are the dimensions and components of the presented image of the Islamic Republic of Iran in the years 2005 - 2009 in the international arena? Due to its exploratory nature, this research lacks a hypothesis. In other words, here, the researcher seeks to obtain information that can help him understand the subject of the research well. The research method is qualitative using content analysis. The data collection method is based on the available documents about the 9th administration president's interviews with foreign media. Based on this, the sample data, including Mr. Ahmadinejad's interviews with foreign media from 2005 to 2009, were analyzed using content analysis method. The results show that the image of the Islamic Republic of Iran presented to the public opinion worldwide in the years 2005-2009, and in the context of the 9th administration foreign policy discourse, has three identity formation components: religious identity, revolutionary identity, and civilizational identity, having as their core the elements of right-seeking and justice-seeking.

Keywords

Main Subjects

تیلور، فیلیپ ام و اسنو، نانسی (1390). کتاب مرجع دیپلماسی عمومی. (روح‌الله طالبی‌آرانی، مترجم). تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع). (نشر اثر اصلی 2008).
جعفری هفتخوانی، نادر (1391). مدیریت گردشگری و وجهه­ی ملی در جمهوری اسلامی ایران. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
جمالی، حسین (1385). تاریخ و اصول روابط بین‌الملل. قم: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی. نمایندگی ولی فقیه. پژوهشکده تحقیقات اسلامی. انتشارات زمزم هدایت.
جمشیدی‌راد، جعفر (1387). مفاهیم اساسی سیاست. تبریز: ستوده.
عابدی جعفری، حسن؛ تسلیمی، محمدسعید؛ فقیهی، ابوالحسن و شیخ­زاده، محمد (1390). تحلیل مضمون و شبکه مضامین: روش کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در داده­های کیفی. دوفصلنامه اندیشه مدیریت راهبردی. 5 (10). 151-198.
فرهادی­نیا، حمید و جهانبخش، محمدمهدی (1379). منافع جمهوری اسلامی ایران از نگاه دیگر. رویدادها و تحلیل‌ها. (137). 51-53.
فیض، داود؛ میرمحمدی، سیدمحمد و ایزدخواه، محمدمهدی (1396). طراحی و ارائه‌ی مدل برندسازی ملی ایران با استفاده از نظریه مبنایی و مدل­سازی ساختاری تفسیری (ISM). نشریه علمی راهبردهای بازرگانی. 14 (۱۰). 79-98.
قریشی، سیدحمیدرضا (1381). مقایسه مفهوم منافع ملی در علوم سیاسی و روابط بین‌المللی. مدیریت نظامی. 3 (7). 35-56.
لازار، ژودیت (1380). افکار عمومی. (مرتضی کتبی، مترجم). تهران: نشر نی‌.
محسن زادگان، امیر و حسینی کرانی، سیدرسول (1390). تأثیر دیپلماسی بر قدرت ملی ایران در عرصه جهانی. فصلنامه مطالعات راهبردی جهانی شدن. 2 (3). 131-150.
میلسن، ژان (1388). دیپلماسی عمومی نوین؛ کاربرد قدرت نرم در روابط بینالملل. (رضا کلهر و سیدمحسن روحانی، مترجمان). تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع). (نشر اثر اصلی 2005).
نای، جوزف (1387). قدرت نرم. (سیدمحسن روحانی و مهدی ذوالفقاری، مترجمان) تهران: دانشگاه امام صادق(ع). پژوهشکده مطالعات و تحقیقات بسیج. (نشر اثر اصلی 2004).
 
Boulding, K. (1961). The image. Ann Arbor: University of Michigan Press.
Crosby, L., & Taylor, J. (1983). Psychological Commitment and Its Effects on Post-Decision Evaluation and Preference Stability Among Voters. Journal of Consumer Research. 9 (4). 413-431.
Felknerová, Petra (2014). “ Nation Branding as a Soft Power Building Tool, The Case of Germany”,Diploma thesis. Department of International Relations(23-KMV).
Henneberg, S. (2004). The view of an advocatus dei: Political Marketing and its critics. Journal of Public Affairs. 4 (3). 225-243.
Kemming, J. D. (2006). Nation Brand Image In Political Context The Case Of Turkey’s EU Accession. Ankara: Bilkent University.
Leonard, M. (2002). Diplomacy by other means. Foreign Policy. 132. 48-56.
Neack, L. (2003). The New Foreign Policy. U.S. and Comparative Foreign Policy. Lanham: Rowman&Littlefield.
Newman, B., & Sheth, J. (1985, september). A Model of Primary Voter Behavior. Journal of Consumer Research. 12 (2). 178-187.
O'Cass, A. (2001). Political Marketing: an investigation of the political marketing concept and political market orientation in Austrailian politics. Europian Journal of Political Marketing. 35 (9/10). 1003-1025.
Smith, G. (2001). The 2001 General Election: Factors Influencing the Brand Image of Political Parties and their Leaders. Journal of Marketing Management. 17 (9-10). 989-1006.
Sun, H. (2007). International political marketing: a case study of its application in China. Journal of Public Affairs. 7 (4). 331-340.
Sun, H. (2008). International political marketing: a case study of United States soft power and public diplomacy. Journal of Public Affairs. 8 (3). 65-183.
  • Receive Date: 28 July 2021
  • Revise Date: 31 August 2021
  • Accept Date: 31 August 2021