نویسندگان
1 استادیار دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2 دانشیار دانشکده مدیریت، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3 دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده
مدیریت منابع انسانی یکی از سازوکارهایی است که از طریق آن، منافع افراد و سازمان همسو میگردد. در محیط رقابتی که سازمانها دائماً در حال رقابتاند، آنهایی پیشتاز خواهند بود که دارای مزیت رقابتی باشند و موفقترین آنها، سازمانهایی هستند که مزیت رقابتی از نوع پایدار داشته باشند. با استناد به ادبیات مدیریت منابع انسانی استراتژیک، سازمانهایی که همسوسازی استراتژیک میان مولفههای سازمانی ایجاد کنند، از این مزیت رقابتی پایدار برخوردار خواهند شد. نوشتار حاضر در پاسخ به این سؤال اصلی شکل گرفته است که آیا مدل جامعی وجود دارد که بتوان بر اساس آن، همسوسازی میان استراتژیهای مدیریت منابع انسانی و استراتژیهای کسبوکار ایجاد کرد؟ برای پاسخ به این سؤال، ادبیات مدیریت منابع انسانی استراتژیک و مبحث همسوسازی بررسی شد. مطالعة کتابخانهای منابع نشان داد هر صاحبنظری از دیدگاه خود مدل و چارچوبی را برای پاسخ به سؤال تحقیق ارائه کرده است، اما از جامعیت مورد انتظار برخوردار نیست. جهت رفع این نقصان، مدل مفهومی پیشنهادی از طریق تحلیل محتوای کیفی مدلها و اشارات صاحبنظران و در شش بعد و سی مؤلفه طراحی شده است.
کلیدواژهها