الگوی مدیریتی شبکه‌سازی تشکل‌ها و فعالان فرهنگی؛ تحلیل شبکه مضامین

نوع مقاله : مقاله علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت رفتار سازمانی دانشگاه فردوسی مشهد، نویسنده مسئول

2 دانشیار و عضو هیئت علمی گروه مدیریت دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

امروزه فعال‌ترین و اثرگذارترین جریانات فرهنگی در جهان را مجموعه‌هایی ایجاد می‌کنند که موفق به ایجاد شبکه‌هایی کیفی و کارآمد از نخبگان و فعالان فرهنگی شده‌اند. بر این اساس هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی مدیریتی جهت شبکه‌سازی تشکل‌ها و فعالان جبهۀ فرهنگی انقلاب اسلامی است. راهبرد کیفی مطالعۀ موردی به‌عنوان مناسب‌ترین راهبرد برای این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، روش تحلیل شبکۀ مضامین نیز برای سازمان‌دهی و نمایش یافته‌های پژوهش مورد استفاده قرار گرفت.در تحقیق حاضر سه مورد از شبکه‌های فرهنگی فعال جهت مطالعه انتخاب شده است که شامل «شبکه تشکل‌های تربیت‌محور مشهد مقدس»، «شبکه تشکل‌های تولید و توزیع محصولات فرهنگی انقلاب اسلامی» و «شبکه بین‌المللی کاریتاس» می‌باشد. یافته‌های پژوهش منجر به شناسایی 26 مضمون پایه گردید که با خوشه‌سازی این مضامین در گروه‌های مشابه، نتایج تحقیق در قالب پنج مضمون سازمان‌دهنده دسته‌بندی شدند. مضامین سازمان‌دهنده پژوهش شامل نکات و اصول مربوط به شکل‌گیری شبکه، نکات ساختاری و ارکان شبکه، اعتماد و سرمایۀ اجتماعی در شبکه‌های فرهنگی، نکات رفتاری و روان‌شناسی و مسائل مربوط به برنامه‌ریزی در شبکه می‌باشد. کلیه مضامین سازمان‌دهنده نیز تحت مضمون فراگیر «ایجاد و توسعه شبکه پایدار فرهنگی» قابل تعریف می‌باشد؛ بر این مبنا مضمون مذکور کانون و هسته شبکه مضامین این پژوهش را تشکیل می‌دهد.تشکل‌ها و فعالان فرهنگی با استفاده از مدل ارائه‌شده در پژوهش حاضر می‌توانند از مزایای همکاری و هم‌افزایی در قالب شبکه‌ای پایدار در حوزۀ فرهنگ بهره‌مند شده و از این طریق منشأ تحولات فرهنگی بزرگ در راستای اهداف انقلاب اسلامی باشند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

بهرامی، محمد (1387). «نسبت دین و فرهنگ از نگاه قرآن»، فصلنامه پژوهش‌های قرآنی، شماره 54.
دانایی فرد، حسن؛ مظفری، زینب (1387). «ارتقاء روایی و پایایی در پژوهش‌های کیفی مدیریتی»، پژوهش‌های مدیریت، 1، 131-162.
عابدی جعفری، حسن؛ تسلیمی، محمد سعید؛ فقیهی، ابوالحسن؛ شیخ زاده، محمد (1390). «تحلیل مضمون و شبکه مضامین: روشی ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در داده‌های کیفی»، اندیشه مدیریت راهبردی، 10، 151-198.
مصباح یزدی، محمد تقی (1378). پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ج 3: دین و مفاهیم نو. مؤسسه امام خمینی، قم.
هاشمی، سید ضیا (1386). «نقش نخبگان در تحولات اجتماعی از نگاه امام علی(ع)»، مجله حوزه و دانشگاه، شماره 26.
 
Antoldi, F., Cerrato, D. & Depperu, D. (2011). Export Consortia: Types and Characteristics. In Export Consortia in Developing Countries (pp. 45-58). Springer Berlin Heidelberg.
Attride-Stirling, J. (2001). Thematic networks: an analytic tool for qualitative research. Qualitative research, 1(3), 385-405.
Austin, J. E. (2010). The collaboration challenge: How nonprofits and businesses succeed through strategic alliances (Vol. 109). Wiley. com.
Avineri, S. (1981). The making of modern Zionism: The intellectual origins of the Jewish State (p. 121). New York: Basic Books.
Bergenholtz, C. & Waldstrom, C. (2011). Inter-organizational network studies—a literature review. Industry and Innovation, 18(6), 539-562.
Bryman, A. (2012). Social research methods. Oxford university press.
Bryson, J., Crosby, B.C. and Stone, M.M. (2006). The design and implementation of crosssector collaborations: Propositions from the literature. Public Administration Review, 66:44–55.
Carpenter, M. A., Li, M. & Jiang, H. (2012). Social Network Research in Organizational Contexts A Systematic Review of Methodological Issues and Choices. Journal of Management, 38(4), 1328-1361.
Coviello, N. E. (2005) Integrating qualitative and quantitative techniques in network analysis, Qualitative Market Research: An International Journal, 8(1), pp. 39–60.
Das, T.K. and Teng, B.S. (2000). Instabilities of Strategic Alliances: An Internal Tensions Perspective. Organization Science, 11(1):77-101.
Daymon, C. & Holloway, I. (2005). Qualitative research methods in public relations and marketing communications. Routledge.
Delfin, M. (2012). The promise of cultural networks in Latin America: towards a research framework for the study of region-specific cultural network ecosystems. Cultural Trends, 21(3), 239-248.
Fuhse, J. (2009). The meaning structure of social networks. Sociological Theory, 27(1), 51–73.
Gulati, R., Nohria, N. and Zaheer, A. (2000), “Strategic networks”, Strategic Management Journal, No. 2, pp. 203-15.
Hendrick, J. (2012, August). Islam, ambiguity, and social change in Turkey: The organizational practices of the fethullah gulen movement. In The Second ISA Forum of Sociology (August 1-4, 2012). Isaconf.
Huxham, C. & Vangen, S. (2013). Managing to collaborate: The theory and practice of collaborative advantage. Routledge.
Kaynak, E. (2013). Strategic networks: The art of Japanese interfirm cooperation. Routledge.
Kilduff, M. & Brass, D. J. (2010). Job design: A social network perspective. Journal of Organizational Behavior, 31(2‐3), 309-318.
Laursen, K. and Salter, A. (2006) Open for innovation: the role of openness in explaining innovation performance among U.K.manufacturing firms, Strategic Management Journal, 27(2), pp. 131–150.
Mackey, A. G. (2012). The history of freemasonry: its legendary origins. Courier Dover Publications.
Manito, F. (2012). Ciudades Creativas: Economı´a creativa, desarrollo urbano y polı´ticas pu´blicas.Barcelona: Fundacio´n Kreanta.
Myers, M. D. (2013). Qualitative research in business and management. Sage.
Ospina, S. M. & Saz-Carranza, A. (2010). Paradox and collaboration in network management. Administration & society, 42(4), 404-440.
Provan, K. G., Fish, A. and Sydow, J. (2007) Interorganizational networks at the network level: a review of the empirical literature on whole networks, Journal of Management, 33(3), pp. 479–516.
Sakakibara, M. (2010). An empirical analysis of pricing in patent licensing contracts. Industrial and Corporate Change, 19(3), 927-945.
Sedgwick, E. & Sedgwick, P. (2002). Cultural Theory: The key thinkers. London and New York: Routledge.
Stake, R. E. (2013). Multiple case study analysis. Guilford Press.
Thomson, S. B. (2011). Qualitative Research: Validity. JOAAG, 6(1).
  • تاریخ دریافت: 20 خرداد 1393
  • تاریخ بازنگری: 11 مرداد 1393
  • تاریخ پذیرش: 13 دی 1393